بررسی توان ترسیب کربن گونه جو وحشی (psathyrostachys fragilis) در دو تیمار قرق و چرا در مراتع فشم استان تهران

مراتع، حدود نیمی از خشکی­های جهان را تشکیل می­دهند و حاوی بیش از یک سوم ذخایر کربن زیست کره خاکی می­باشند. در نتیجه، این اراضی قابلیت زیادی جهت ترسیب کربن دارا هستند. این تحقیق به منظور تعیین مقدار ترسیب کربن گونه   fragilis psathyrostachys   و هم چنین مقایسه میزان آن در دو تیمار قرق و چرا صورت گرفت. به دین منظور، پس از شناسایی مقدماتی و تعیین حدود منطقه مورد بررسی، به منظور مطالعه متغیرهای پوشش گیاهی، از روش نمونه ­برداری تصادفی-سیستماتیک استفاده شد. سپس زیتوده گیاهی و میزان کربن آلی در اندام های مختلف گیاهی به دست آمد. در نهایت با در دست داشتن وزن اولیه و کربن آلی برای زیتوده هوایی و زیرزمینی، ترسیب کربن محاسبه گردید. به منظور مقایسه ترسیب کربن و وزن زیتوده گیاهی بین تیمار قرق و چرا شده از آزمون t جفت نشده استفاده شد. نتایج نشان می دهد، بین میانگین وزن زیتوده هوایی، زیرزمینی و زیتوده گیاهی گونه ذکر شده اختلاف معنی داری در سطح یک درصد در دو منطقه قرق و چرا شده وجود دارد و در منطقه چرا شده بیش از منطقه قرق می باشد. بین میانگین ضریب تبدیل زیتوده گونه مذکور بین دو منطقه قرق و چرا، تفاوت معنی داری وجود ندارد ( 05/0 p <). هم چنین میزان ترسیب کربن زیتوده هوایی، زیرزمینی و زیتوده گیاهی گونه p. fragilis در دو منطقه چرا شده و قرق اختلاف معنی داری ندارد ( 05/0 p< ) و در دو مرتع قرق و چرا شده میزان کربن اندام زیرزمینی بیش از اندام هوایی می باشد. به طور کلی می توان گفت به دلیل چرای سبک، ترسیب کربن در منطقه چرا شده بیش از قرق است.